“Een van de meest bijzondere periodes in mijn Prachtjaren”

Vanaf het eerste moment dat de gemeente bekend maakte dat de opvang van vluchtelingen definitief plaats ging vinden in Aalst, ervaarde Brigitte Arie (coördinator) medewerking uit veel hoeken. Buurtbewoners en vaste vrijwilligers boden een helpende hand. En als er onrust was, ging ze in gesprek. We blikken terug op bijzonder zomerperiode.

Het is heel wat, je gebouw volledig uit handen geven. Het team dat in korte tijd bij elkaar werd geroepen bestond o.a. uit de locatiemanagers van de Veiligheidsregio, coördinatoren van het Rode Kruis, gemeentelijke coördinatoren en De Pracht. Voor iedereen in dit kernteam was de ervaring nieuw. Dit betekende veel afstemming in de dagelijkse briefing en samen zoeken naar de beste weg. Daarnaast was er een team van beveiligers en tolken aanwezig, die het contact met de vluchtelingen makkelijker maakten.

Brigitte blikt terug op een hele bijzondere en intensieve tijd. “Het team was prachtig en de dank van de vluchtelingen was groot. Tegelijkertijd was het ontdekken hoe je hen een fijne tijd kon geven. We wisten echt pas op het moment dat men de bus uit kwam om welke vluchtelingen het ging. Gaandeweg de dagen ontdekten we waar men behoefte aan had.” Naar aanleiding daarvan zijn verschillende activiteiten georganiseerd, zoals dagelijks knutselen en spelletjes doen, een mountainbikerit, sporten bij DVS en Paramount en een poppenkastvoorstelling van Pluim uit Aalst. Naast alle mooie momenten vond Brigitte het lastig dat Pracht vrijwilligers niet zomaar binnen konden lopen en dat de deuren voor andere bezoekers gesloten bleven. Dit past helemaal niet bij het karakter van Ontmoetingscentrum De Pracht.

De dank is enorm groot voor de vele vrijwilligers en bewoners die zich hebben ingezet. Iedereen verdient lof, maar Brigitte noemt specifiek twee voorbeelden die haar geraakt hebben. Hoe wijkbewoners dagelijks met het warme weer met wel 100 ijsjes aankwamen om uit te delen. En hoe twee tienermeisjes uit Waalre hun spaargeld ingezet hebben om voor de vluchtelingen iets te kunnen betekenen. Zij maakten samen met en voor de vluchtelingen van kraaltjes sieraden en een kussensloop werd versierd. Ook bijzonder was de laatste dag. Er werden op initiatief van Brigitte filmpjes en foto’s getoond van de tijd in De Pracht en er werd op Nederlandstalige en Arabische muziek volop gedanst. Door jong en oud. Dan blijkt maar weer hoe muziek kan verbinden en de spanning voor het vertrek kan laten verdwijnen. “Zoiets kun je niet regisseren!”